Meer dan een ­verzameling gebouwen

Die ambivalentie van de stad geldt ook voor de bouw- en installatiesector. Er is veel werk, we komen er vaak, maar we hebben ook last van de drukte, het gebrek aan ruimte, de onmogelijkheden van de infrastructuur. Toch biedt die verzameling gebouwen en de diversiteit ervan ook kansen. We zien nu al steeds meer interactie tussen gebouwen. Uitwisselen van warmte en koude, delen van een energie-aansluiting met een hub, gezamenlijke oplossingen voor de logistieke puzzels, allerlei vormen van data-uitwisseling, voorbeelden te over. Ik ben ervan overtuigd dat dit alleen nog maar gaat toenemen. Het stedelijke weefsel, dat we nu kennen uit de fysieke en technische infrastructuur, gaan we terugzien in de energieconcepten en installatie-oplossingen. Slimme steden hebben de toekomst, maar die steden worden alleen maar slim als de installatiesector ze daarbij helpt.

Er is nog een ander issue met steden waar we mee te maken krijgen; het stedelijk hitte-eiland (of ‘urban heat island’ voor onze internationaal georiënteerde lezers). Het verschijnsel dat het in steden warmer is dan op het platteland en dat die warmte ook langer blijft hangen. Dat is geen comfort-issue, maar een serieus gezondheidsrisico. Ik zie de airco-leveranciers al naar hun bus rennen, maar dat is een discutabele reflex. Elke airco vergroot namelijk het probleem. De warmteafgifte van een enkele buitenunit in de vrije ruimte is misschien geen probleem, maar een hoge dichte van die warmtestralers warmt de stad merkbaar op. We zullen dus meer moeten inzetten op preventie. Voorkomen dat de warmte het gebouw binnendringt. Heeft u al een linkje gelegd met de lokale zonweringsspecialist en hovenier? Want die gaan ons helpen. Samen optrekken in de aanpak; dat past goed bij het netwerk van de stad.
Een stad is meer dan een verzameling gebouwen, tenminste als wij ons er als sector (nog) meer mee blijven bemoeien.