Zonnepanelen uit de brand gered door thuisbatterij?

Het is niet voor niets dat de netwerkbeheerders er bij de nieuwe regering op aandringen om de salderingsregeling af te schaffen en te vervangen door subsidie op thuisbatterijen. Wat ik mis in het gesprek over deze ‘oplossing’ is de variatie aan andere mogelijkheden. Dat twee belangrijke duurzame energiebronnen, wind en zon, zich niet laten sturen, is natuurlijk lastig, maar betekent dat dan meteen dat elke woning moet worden voorzien van een accupakket? Of is er meer mogelijk en moeten we niet op dat ene paard wedden?
Laten we het eens vanuit de netwerkbeheerders bekijken. Wanneer consumenten thuisbatterijen in hun woning plaatsen, hoeven de netwerkbeheerders daar relatief weinig voor te doen en maakt het hun probleem – zeker wanneer het op de juiste locatie op grote schaal gebeurt – snel kleiner. Nou, goed idee toch? Laten we dat maar doen dan.

Dit gaat vast en zeker enorme discussies opleveren over wie de rekening moet betalen. Deze discussie voed ik graag met wat proefballonnetjes. In plaats van het salderings- en subsidie-instrument in te zetten om zo de aanschaf door particulieren te stimuleren, kun je er ook voor kiezen de thuisbatterijen ‘gratis’ uit te delen in wijken waar ze ook werkelijk een probleem oplossen. De rekening wordt dan via de energiebelasting bij alle gebruikers van de infrastructuur neergelegd.
Saldering opheffen en subsidie op thuisbatterijen geven heeft wel effect, maar zal eerder resulteren in een lappendeken van thuisbatterijen verspreidt over het land, in plaats van dat het daadwerkelijk lokale problemen oplost.

Nou, nog een proefballonnetje dan: alle nieuwbouwwoningen moeten naast een warmtenetaansluiting of warmtepomp en zonnepanelen ook verplicht een thuisbatterij krijgen. Ik zou het mooi vinden wanneer we als branche laten zien dat we bij elk project en elke klus met een open blik naar alle oplossingsmogelijkheden blijven kijken, om te voorkomen dat we eindeloos discussiëren over slechts een van de oplossingsmogelijkheden.